Closed-circuit television camera(دوربین مدار بسته)

 

یک دوربین تلویزیونی مدار بسته می تواند تصاویر و یا رکورد هایی را برای نظارت یا اهداف خصوصی دیگر تولید کند. دوربین ها می توانند به صورت دوربین فیلمبرداری یا دوربین های ثابت دیجیتال باشند. والتر بروچ مخترع دوربین مدار بسته بود.اولین دوربین مدار بسته در سال ۱۹۴۲ توسط ارتش آلمان برای نظارت بر چگونگی شلیک موشک V2 در ایستگاه پرتاب این موشک نصب شد.

حدود ۷ سال بعد در آمریکا سیستم‌های مدار بسته تجاری به بازار آمد با نام Vericon و جالب توجه است که استفاده از این دوربین‌ها نیازی به مجوز دولتی نداشته‌است.اولین دوربین‌های تحت شبکه در سال ۱۹۹۶ توسط شرکت “Axis” با استفاده از پایه نرم‌افزاری لینوکس (Linux) تولید شد، این دوربین‌ها براساس استانداردهای HTTP و RTSP طراحی گردیده بود و از استانداردهای IP برای ارسال تصاویر در قالب اطلاعات (Data) استفاده می‌کرد.هدف اصلی دوربین مداربسته گرفتن نور و تبدیل آن به سیگنال ویدیویی است. در زیر دوربین مداربسته یک سنسور CCD است.

CCD نور را به یک سیگنال الکتریکی تبدیل می کند و سپس پردازش سیگنال، این سیگنال الکتریکی را به یک سیگنال ویدئویی تبدیل می کند که می تواند در صفحه نمایش ضبط یا نمایش داده شود.

دوربین های فیلمبرداری یا آنالوگ یا دیجیتال هستند ، به این معنی که آنها بر اساس ارسال سیگنال های آنالوگ یا دیجیتال به دستگاه ذخیره سازی مانند ضبط کننده فیلمبرداری یا رایانه رومیزی یا لپ تاپ کار می کنند.

آنالوگ

می توانید مستقیماً ضبط نوار ویدئویی را ضبط کنید که قادر به ضبط سیگنال های آنالوگ به عنوان تصاویر باشد. اگر سیگنال های آنالوگ به نوار ضبط شوند ، باید نوار با سرعت بسیار کند اجرا شود تا به طور مداوم کار کند. این امر به این دلیل است که برای این که یک نوار سه ساعته به مدت ۲۴ ساعت اجرا شود ، باید تنظیم شود که براساس سرعت زمان کند ، معمولاً در حدود چهار فریم در ثانیه اجرا شود. در یک ثانیه ، صحنه دوربین می تواند به طرز چشمگیری تغییر کند.

به عنوان مثال ، یک شخص می تواند مسافت ۱ متر را طی کرده باشد ، بنابراین اگر فاصله به چهار قسمت ، یعنی چهار فریم یا “عکس فوری” در زمان تقسیم شود ، هر قاب به طور هم زمان به نظر می رسد مانند یک تار ، مگر اینکه موضوع نسبتاً ثابت نگه داشته شود.

سیگنال های آنالوگ همچنین می توانند به یک سیگنال دیجیتالی تبدیل شوند تا ضبط ها به صورت ضبط دیجیتالی بر روی رایانه شخصی ذخیره شوند. در این حالت دوربین فیلمبرداری آنالوگ باید مستقیماً به کارت ضبط ویدیو در رایانه وصل شود و سپس کارت سیگنال آنالوگ را به دیجیتال تبدیل کند.

این کارتها نسبتاً ارزان هستند ، اما به ناچار سیگنالهای دیجیتال حاصل از آن فشرده می شوند ۵: ۱ (فشرده سازی MPEG) برای اینکه ضبط شده های ویدئویی بطور مداوم ذخیره شود.روش دیگر برای ذخیره ضبط در رسانه غیر آنالوگ ، استفاده از ضبط کننده فیلم دیجیتال (DVR) است. چنین دستگاهی از لحاظ عملکردی با رایانه شخصی با کارت ضبط و نرم افزار مناسب ضبط فیلم مشابه است.

بر خلاف رایانه های شخصی ، بیشتر DVR هایی که برای اهداف دوربین مدار بسته طراحی شده اند دستگاه های جاسازی شده ای هستند که نیاز به تعمیر و نگهداری کمتری دارند .برخی از DVR ها امکان پخش دیجیتالی سیگنال ویدیو را نیز می دهند ، بنابراین مانند دوربین شبکه عمل می کنند. اگر دستگاه اجازه پخش ویدیو را می دهد ، اما آن را ضبط نمی کند ، به آن سرور ویدیو گفته می شود. این دستگاه ها به طور موثری هر دوربین آنالوگ (یا هر سیگنال ویدیویی آنالوگ) را به یک تلویزیون شبکه تبدیل می کنند.

دیجیتال

 

این دوربین ها به کارت ضبط ویدیو احتیاج ندارند زیرا آنها با استفاده از یک سیگنال دیجیتال کار می کنند که می تواند مستقیماً در رایانه ذخیره شود. صرفه جویی در ضبط های دیجیتال فشرده نشده ، فضای عظیمی از هارد دیسک را به خود اختصاص می دهد ، و چند ساعت فیلم غیر فشرده می تواند به سرعت یک هارد را پر کند. ضبط های فشرده نشده در تعطیلات ممکن است خوب به نظر برسند اما نمی توان ضبط های با کیفیت فشرده را بطور مداوم اجرا کرد. بنابراین تشخیص حرکت بعضاً بعنوان کار پیرامون راه حل برای ضبط با کیفیت فشرده سازی استفاده می شود.

اما در هر شرایطی که از دوربین های فیلمبرداری با کیفیت استاندارد استفاده می شود ، کیفیت آن ضعیف خواهد بود زیرا حداکثر وضوح پیکسل تراشه های تصویر در اکثر این دستگاه ها ۳۲۰،۰۰۰ پیکسل است (کیفیت آنالوگ در خطوط تلویزیون اندازه گیری می شود اما نتایج بدست می آید) همان)؛ آنها عموماً زمینه های افقی و عمودی خطوط را ضبط می کنند و آنها را با هم می آمیزند تا یک قاب واحد درست کنند. حداکثر نرخ فریم به طور معمول ۳۰ فریم در ثانیه است.با این وجود ، دوربین های چند مگاپیکسلی IP-CCTV به بازار عرضه می شوند.

هنوز هم بسیار گران است ، اما می توانند تصاویر ویدیویی را با وضوح ۱ ، ۲ ، ۳ ، ۵ و حتی تا Mpix 11ضبط کنند. برخلاف دوربین های آنالوگ ، جزئیاتی مانند پلاک های شماره به راحتی قابل خواندن هستند. درMpix 11 ، تصاویر با کیفیت پزشکی قانونی ساخته می شوند که در آن می توان هر دست را بر روی یک شخص تشخیص داد.

به دلیل وضوح بسیار بالاتر موجود در مورد این نوع دوربین ها ، می توان آنها را برای پوشش دادن منطقه وسیعی تنظیم کرد که در آن به طور معمول چندین دوربین آنالوگ مورد نیاز بود.بزرگترین دوربین مدار بسته دیجیتال در جهان یک دوربین مدار بسته دوربین مدار بسته ST 205 است که توسط TelView در تاریخ ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۱ رونمایی شد.

شبکه

 

دوربین های IP یا دوربین های شبکه ، دوربین های ویدئویی آنالوگ یا دیجیتال هستند ، به علاوه یک سرور ویدیویی تعبیه شده که دارای آدرس IP است ، قادر به پخش ویدئو (و گاهی اوقات ، حتی صوتی) است.از آنجا که دوربین های شبکه دستگاه های جاسازی شده هستند و نیازی به خروجی سیگنال آنالوگ نیستند ، وضوح تصویر بالاتر از دوربین مدار بسته آنالوگ ‘CCTV’ با مدار بسته است.
از نظر شکل ظاهری و نوع کاربرد
دوربین‌های مداربسته بر اساس شکل ظاهری و نوع کاربرد نامگذاری می‌شوند.
دوربین مداربسته دام(Dome):اصطلاح دام(Dome) به معنای گنبد است. همان‌طور که از معنای این دوربین‌ها واضح است اصطلاح دام به شکل بدنه این نوع از دوربین‌های مداربسته دلالت دارد.

دوربین اسپید دام نصب شده روی دکل

 

دوربین مداربسته باکس(Box):اصطلاح باکس(Box) به معنای جعبه است.

دوربین‌های باکس دوربین‌هایی با بدنه معمولاً مستطیلی شکل و پلاستیکی هستند که لنز آن‌ها به صورت جدا بر روی دوربین نصب می‌شود.
دوربین مداربسته بولت(Bullet):اصطلاح بولت(Bullet)به معنای گلوله است.

دوربین‌های بولت دوربین‌هایی با بدنه معمولاً استوانه‌ای شکل و عموماً فلزی هستند.
دوربین مداربسته اسپید دام(Speed dome):دوربین‌های گردان را با نام‌های متفاوتی می‌شناسند

بعضی از این نام‌ها عبارتند از Fast dome,Speed dome,PTZ
دوربین مداربسته حرارتی(Thermal):دوربین‌های حرارتی یا گرمایی(Thermal)نوعی از دوربین‌های مداربسته هستند که تصاویر خود را به جای نور با توجه به شکل حرارتی محیط می‌سازند.

یک دوربین آنالوگ یا دیجیتال متصل به یک سرور ویدئویی به عنوان یک دوربین شبکه عمل می کند ، اما اندازه تصویر به اندازه استاندارد ویدیوی دوربین محدود می شود. با این حال ، اپتیک (لنزها و حسگرهای تصویر) و نه وضوح تصویری ، مؤلفه هایی هستند که کیفیت تصویر را تعیین می کنند.

از دوربین های شبکه می توان برای راه حل های نظارتی بسیار ارزان (به یک دوربین شبکه ، برخی از کابل کشی اترنت و یک رایانه شخصی) یا برای جایگزینی کل نصب های دوربین مدار بسته استفاده کرد (دوربین ها تبدیل به دوربین شبکه می شوند ، ضبط کننده فیلمبرداری تبدیل به DVR می شوند و مانیتورهای دوربین مدار بسته) به صفحه نمایش TFT تبدیل می شوند. و نرم افزارهای تخصصی تولید کنندگان فیلم های دیجیتال ادعا می کنند که تبدیل نصب دوربین های مدار بسته به تاسیسات فیلم دیجیتال ذاتاً بهتر است).

در مورد شایستگی ها و قیمت مناسب برای عملکرد دوربین های شبکه در مقایسه با دوربین های آنالوگ ، بحث های زیادی وجود دارد. بسیاری در صنعت دوربین مدار بسته ادعا می کنند که بسیاری از دوربین های آنالوگ می توانند از دوربین های شبکه با قیمت پایین تری پیشی بگیرند.

 

دوربین های عکاسی دیجیتال

 

وضوح پیکسل مدلهای فعلی به راحتی به ۱۰ میلیون پیکسل رسیده است. برخی از مدل های نقطه و ساقه مانند آنها تولید شده توسط کانن یا نیکون

قطعنامه در بیش از ۲۰ میلیون پیکسل به رخ کشیدن.

در این رزولوشن ها ، و با سرعت زیاد شاتر مانند ۱/۱۲۵ ثانیه ، می توان عکسهای jpg را براساس تشخیص مداوم یا حرکتی گرفت که نه تنها هر کسی که از صحنه دوربین عبور می کند ، بلکه حتی چهره کسانی که رانندگی می کنند را نیز ضبط می کند. گذشته است.

این دوربین ها را می توان به درگاه USB هر رایانه وصل کرد (که اکثر آنها اکنون قابلیت USB دارند) و از هر صحنه دوربین می توان عکس گرفت. همه که لازم است برای دوربین به بر روی براکت دیوار نصب شده و اشاره در جهت مورد نظر.

دوربین های دیجیتالی مدرن می توانند در فضای ۱ ثانیه عکسهای تصویر ۵۰۰ کیلوبایتی بگیرند و این عکسهای فوری به طور خودکار توسط نرم افزار دوربین مستقیماً روی کامپیوتر برای ذخیره به صورت فایل های JPEG به موقع و تاریخ بارگیری می شوند. خود تصاویر نیازی به مدت طولانی روی رایانه ندارند. در صورتی که کامپیوتر به اینترنت متصل شود، پس از آن تصاویر می توانید به طور خودکار به هر در هر نقطه از کامپیوتر دیگر در جهان ارسال می شود، به عنوان و زمانی که عکس گرفته شده است.